Ισχυρή Καταιγίδα και Ομίχλη στη Λιτανεία της Παναγίας
Οδηγήτριας. 25-26 Μαΐου 1453.
«Στη συνέχεια, όμως, δεν πρόλαβαν να κάνουν μερικά
βήματα κι αμέσως μετά, το καταμεσήμερο , ξέσπασε καταιγίδα με νέφος και πολλές βροντές
κι αστραπές, κι έπεσε καταρρακτώδης βροχή με δυνατό χαλάζι. Το αποτέλεσμα ήταν
να μη μπορούν να αντέξουν και να προχωρήσουν άλλο οι ιερείς κι αυτοί που
βαστούσαν την εικόνα, κι επίσης το πλήθος που ακολουθούσε, διότι δυσκολευόταν
κι εμποδίζονταν από τη φόρα των νερών που έπεφταν κι από τη σφοδρότητα του
χαλαζιού. Και θα κινδύνευαν πολλά από τα παιδιά που ήταν μαζί τους να
παρασυρθούν από τα ορμητικά νερά και να πνιγούν, αν δεν τα άρπαζαν αμέσως
κάποιοι άνδρες και δεν τα έβγαζαν από το χείμαρρο με δυσκολία. Τόσο πρωτοφανής
και παράξενη ήταν αυτή η νεροποντή με το χαλάζι. Δήλωνε, πάντως, την ταχύτατη
απώλεια των πάντων κι ότι πολύ σύντομα θα χαθούν όλα και θα παρασυρθούν σαν
χείμαρρος και σαν ορμητικά νερά.
Αυτό είχε γίνει την προηγούμενη μέρα. Την επομένη το
πρωί ένα πυκνό σύννεφο τύλιξε όλη τη πόλη από την αυγή ως το βράδυ. Αυτό, πάντως,
δήλωνε ότι ο Θεός έφυγε από την Πόλη και την άφησε πίσω του, την εγκατέλειψε
εντελώς κι απέστρεψε το πρόσωπό του από αυτή. Γιατί ο Θεός κρυμμένος μέσα στο
σύννεφο πλησιάζει και πάλι απέρχεται. Ως εδώ για αυτά. Κι ας μη δυσπιστεί
κανείς, πάρα πολλοί και ξένοι και ντόπιοι έγιναν αυτόπτες μάρτυρες των
γεγονότων.»
Σκηνή ισχυρής καταιγίδας.Από βυζαντινό χειρόγραφο της Βρετανικής Βιβλιοθήκης.
Ιστορία ,Μιχαήλ Κριτόβουλος ο Ίμβριος.Πρώτο βιβλίο
,45-46. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΝΑΚΗ
