Σάββατο 18 Απριλίου 2015

Πύρινοι Στύλοι το 975

Πύρινοι Στύλοι το 975

''Πάμπολλα άλλα όμως φρικαλέα υποδήλωνε η εμφάνιση του φωτεινού άστρου, όπως άλλωστε και οι πύρινοι στύλοι που παρουσιάστηκαν λίγο αργότερα κατά τα πάρωρα της νύχτας προς το βοριά , κατατρομάζοντας όσους τους είδαν.''

ΙΣΤΟΡΙΑ ΛΕΩΝ ΔΙΑΚΟΝΟΣ,ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΝΑΚΗ

Μετεωρίτης στον Βασίλειο Λακαπηνό το 986

 Μετεωρίτης στον Βασίλειο Λακαπηνό το 986


''Είδαμε άλλωστε και εμείς οι ίδιοι κάτι παρόμοιο να πέφτει πάνω στην εστία του προέδρου Βασιλείου’ δεν πέρασε λοιπόν καιρός πολύς ,όταν εκείνος έχασε την ζωή του και παραδόθηκαν τα υπάρχοντά του στη λεηλασία και τον πλειστηριασμό . ''

ΙΣΤΟΡΙΑ ΛΕΩΝ ΔΙΑΚΟΝΟΣ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΝΑΚΗ

Κομήτης τον Αύγουστο του 975

Κομήτης τον Αύγουστο του 975


''Τον καιρό εκείνο, αρχές Αυγούστου ήταν, παρουσιάστηκε ένα άστρο-κομήτης,ένα πράγμα θεήλατο και πρωτόφαντο , που ξεπερνούσε κάθε ανθρώπινο λογισμό. Τίποτε παρόμοιο δεν είχε φανερωθεί την εποχή εκείνων των ανθρώπων, ούτε συνέβη ποτέ στο παρελθόν να φαίνεται για τόσες πολλές μέρες. Ο κομήτης λοιπόν από την ανατολή τραβούσε κατά  τα βορειότερα μέρη και αφού έφτανε σε ύψος δυσθεώρητο , ψηλώνοντας σαν κυπαρίσσι, κατόπιν καμπύλωνε ομαλά και έκλινε προς τον μεσημβρινό , πυρακτώμενος με άσβεστη φλόγα και ακτινοβολώντας λαμπρή  και εκθαμβωτική φεγγοβολή ,πράγμα που γέμιζε φόβο και φρίκη τους ανθρώπους που τον αντίκριζαν. Όπως είπα, ο κομήτης παρουσιάστηκε κατά την αρχή του Αυγούστου ,ανατέλλοντας για ογδόντα ολόκληρες ημέρες, ανεβαίνοντας στο στερέωμα κατά τα μεσάνυχτα και διακρινόμενος μέχρι να ξημερώσει για τα καλά .Ο βασιλεύς λοιπόν , βλέποντας ένα τέτοιο ασυνήθιστο φαινόμενο ,ρώτησε όσους έχουν αφιερωθεί στην παρατήρηση των άστρων, τι σκέφτονταν γι’ αυτό το πρωτοφανέρωτο συμβάν . Και εκείνοι δεν αποφάνθηκαν όπως καθόριζε η επιστήμη τους ,και σύμφωνα με το θέλημα του αυτοκράτορα ,αλλά και παρερμήνευαν την εμφάνιση του κομήτη, επαγγελλόμενοι ότι δήλωνε τάχα νίκες κατά των εχθρών και προσωπική μακροημέρευση . Οι άνδρες μάλιστα που έδινα τέτοιες παραπλανητικές ερμηνείες ήταν ο λογοθέτης και ο μάγιστρος Συμεών και ο διοικητής της Νικομήδειας Στέφανος, άνδρες που υπήρξαν οι πιο μορφωμένοι απ’ όλους τους σοφούς της εποχής τους. Όμως όχι, η εμφάνιση του κομήτη δεν δήλωνε τίποτε από αυτά, που οι άνθρωποι εκείνοι ισχυριζόταν για να καλοπιάσουν τον αυτοκράτορα ,αλλά ακριβώς τα αντίθετα : φοβερές αποστασίες, επιδρομές αλλοφύλων , εμφύλιους σπαραγμούς , μετοικήσεις πόλεων και χωριών , πείνα και αρρώστια ,φρικαλέους σεισμούς και ολοκληρωτική σχεδόν διάλυση της ρωμαϊκή επικράτειας, πράγματα άλλωστε που είδαμε και εμείς οι ίδιοι να συμβαίνουν από την έκβαση των διαδραματισθέντων . ''

''Πάμπολλα άλλα όμως φρικαλέα υποδήλωνε η εμφάνιση του φωτεινού άστρου, όπως άλλωστε και οι πύρινοι στύλοι που παρουσιάστηκαν λίγο αργότερα κατά τα πάρωρα της νύχτας προς το βοριά , κατατρομάζοντας όσους τους είδαν.
Επιπλέον το αστέρι αυτό που ανέτειλε από τη δύση , μόλις βασίλευε ο ήλιος , ανεβαίνοντας στον ουρανό από την εσπερία , δεν διατηρούσε κανένα σταθερό άξονα, ακτινοβολώντας συνέχεια με λαμπερές και εκτυφλωτικές ακτίνες, αλλάζοντας θέση συχνά με αποτέλεσμα να φαίνεται πότε βορειότερα και  πότε νοτιότερα. Συνέβαινε μάλιστα ακόμα και κατά την ίδια του ανατολή να μεταφέρεται αλλού στην ατμόσφαιρα, μεταβαίνοντας με κίνηση ταχυτάτη και ολιγόλεπτη. Όλα αυτά έκαναν τους παρατηρητές να τρομοκρατούνται και να πιστεύουν ότι μια τέτοια αλλόκοτη κίνηση του κομήτη δεν θα βγει σε καλό . ''


ΙΣΤΟΡΙΑ  ΛΕΩΝ  ΔΙΑΚΟΝΟΣ,ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΝΑΚΗ

Σάββατο 4 Απριλίου 2015

ο Κομήτης στις 4 Νοεμβρίου 812

ο Κομήτης στις 4 Νοεμβρίου 812 

''Στις 4 του ίδιου μήνα (Νοεμβρίου) φάνηκε στον  ουρανό ένας κομήτης που είχε σχήμα δύο λαμπρών ημισελήνων, οι οποίες ενώθηκαν και μετά χωρίσθηκαν και πάλι, παίρνοντας διάφορα σχήματα και τη μορφή ακέφαλου άνδρα .Και την επόμενη μέρα μας ήρθαν τα δυσάρεστα νέα για την άλωση της Μεσημβρία, τα οποία τρομοκράτησαν τους πάντες λόγω της προοπτικής μεγαλύτερων κακών.''

ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΙΑ , ΘΕΟΦΑΝΗΣ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΡΜΟΣ

ΚΟΜΗΤΗΣ τον Μάρτιο του 1340

ΚΟΜΗΤΗΣ τον Μάρτιο του 1340

''Αφού πέρασε ο χειμώνας εκείνος και ο ήλιος περνούσε κοντά από τον Κριό, φάνηκε στον ουρανό κομήτης με μορφή ξίφους, όμοιος μ’ εκείνον που είχε φανεί πριν από τρία χρόνια, όχι όμως στο ίδιο σημείο ούτε με την ίδια κίνηση. Άρχισε από εκεί που τελειώνουν οι δαγκάνες του Καρκίνου, όπου τότε βρισκόταν ο στάχυς της Παρθένου, και μετά κινούνταν κάθε ημερονύκτιο περίπου πέντε μοίρες, ώσπου κατέληξε στον Λέοντα, κι εκεί διαλύθηκε εντελώς.''
ΡΩΜΑΪΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ , ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΓΡΗΓΟΡΑΣ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΝΕΑ ΣΥΝΟΡΑ-A.A.ΛΙΒΑΝΗ

ΕΚΛΕΙΨΗ ΣΕΛΗΝΗΣ τον Μάρτιο του 1328

ΕΚΛΕΙΨΗ ΣΕΛΗΝΗΣ τον Μάρτιο του 1328

''Έκλειψη του σεληνιακού φωτός έγινε ξανά μετά από έξι μήνες. Το χρώμα που κάλυψε τη σκιά της σελήνης ήταν σαν νεφώδες και σκοτεινό, και άρχισε από τα νότια μέρη της καλύπτοντας  την κάπου δέκα δάκτυλα. Αυτό, λοιπόν δήλωνε τη δυστυχία που επρόκειτο να αρχίσει μετά από τα νότια μέρη του κράτους των Ρωμαίων.''

ΡΩΜΑΪΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ , ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΓΡΗΓΟΡΑΣ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΝΕΑ ΣΥΝΟΡΑ-A.A.ΛΙΒΑΝΗ

ΕΚΛΕΙΨΗ ΣΕΛΗΝΗΣ 01/09/1327

ΕΚΛΕΙΨΗ ΣΕΛΗΝΗΣ 01/09/1327

''Την πρώτη μέρα του 1327,κατά την 1η Σεπτεμβρίου δηλαδή, έγινε τέλεια έκλειψη σελήνης. Ενώ ήταν ακόμη νύχτα .Και το υπόλοιπο αυτού του εκλειπτικού φαινομένου μέχρι το τέλος της ανακαθάρσεως έγινε μετά την ανατολή του ήλιου, οπότε η σελήνη καλύφθηκε πίσω από τη γη. Τούτο το φαινόμενο προδήλωνε δολερά σχέδια, κρυφά, βέβαια, αλλά όχι πέρα από κάθε υποψία, που προετοίμαζαν μεγάλη αναταραχή στην πολιτική κατάσταση.''

ΡΩΜΑΪΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ , ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΓΡΗΓΟΡΑΣ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΝΕΑ ΣΥΝΟΡΑ-A.A.ΛΙΒΑΝΗ

ο Κομήτης τον Ιούνιο του 1337

ο Κομήτης τον Ιούνιο του 1337


''Το καλοκαίρι εκείνο ,ενώ ο ήλιος έφτανε ήδη στη θερινή τροχιά του , άρχισε να εμφανίζεται ένας κομήτης από τα βόρεια σημεία του ορίζοντα, κάθε βράδυ αμέσως μετά τη δύση του ήλιου. Μάλλον δεν ήταν κομήτης, αν ήθελε να ακριβολογήσει κανείς, αλλά «γενειοφόρος», που έμοιαζε και με ρομφαία.  Φαινόταν να έχει την αφετηρία του από τα πόδια του Περσέα, τα οποία εμφανίζονται να είναι κοντά στη ράχη του Ταύρου .Στα ανατολικά μέρη του κόσμου φαινόταν η κόμη του απλωμένη σε μεγάλη έκταση. Έπειτα, ξεκινώντας από εκεί, ανέβαινε ευθεία τον αρκτικό πόλο, κινούμενος κάθε μέρα σχεδόν τρεις μοίρες. Όταν πέρασε και τον αρκτικό πόλο και έπειτα τη Μικρή Άρκτο και τις καμπές του Δράκοντα, άγγιξε το δεξί πόδι του Ηρακλή και το στεφάνι της Αριάδνης. Ύστερα διήνυσε το αριστερό χέρι του Οφιούχου. Κι επειδή εκεί υπάρχει μεγάλο ζωδιακό πλάτος και ο τόπος είναι πολύ ζεστός εξαιτίας του Ισημερινού, δεν μπόρεσε να αντέξει ο κομήτης ,επειδή είχε σχηματιστεί από υγρές αναθυμιάσεις. Γι’ αυτό ,διαλύθηκε η κόμη του, κι αυτός εξαφανίστηκε εντελώς. Γιατί ήταν φαντασία άστρου και όχι άστρο.''


ΡΩΜΑΪΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ,ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΓΡΗΓΟΡΑΣ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΝΕΑ ΣΥΝΟΡΑ-A.A.ΛΙΒΑΝΗ