ο Κομήτης τον Ιούνιο του 1337

ο Κομήτης τον Ιούνιο του 1337

''Το καλοκαίρι εκείνο ,ενώ ο ήλιος έφτανε ήδη στη θερινή τροχιά του , άρχισε να εμφανίζεται ένας κομήτης από τα βόρεια σημεία του ορίζοντα, κάθε βράδυ αμέσως μετά τη δύση του ήλιου. Μάλλον δεν ήταν κομήτης, αν ήθελε να ακριβολογήσει κανείς, αλλά «γενειοφόρος», που έμοιαζε και με ρομφαία.  Φαινόταν να έχει την αφετηρία του από τα πόδια του Περσέα, τα οποία εμφανίζονται να είναι κοντά στη ράχη του Ταύρου .Στα ανατολικά μέρη του κόσμου φαινόταν η κόμη του απλωμένη σε μεγάλη έκταση. Έπειτα, ξεκινώντας από εκεί, ανέβαινε ευθεία τον αρκτικό πόλο, κινούμενος κάθε μέρα σχεδόν τρεις μοίρες. Όταν πέρασε και τον αρκτικό πόλο και έπειτα τη Μικρή Άρκτο και τις καμπές του Δράκοντα, άγγιξε το δεξί πόδι του Ηρακλή και το στεφάνι της Αριάδνης. Ύστερα διήνυσε το αριστερό χέρι του Οφιούχου. Κι επειδή εκεί υπάρχει μεγάλο ζωδιακό πλάτος και ο τόπος είναι πολύ ζεστός εξαιτίας του Ισημερινού, δεν μπόρεσε να αντέξει ο κομήτης ,επειδή είχε σχηματιστεί από υγρές αναθυμιάσεις. Γι’ αυτό ,διαλύθηκε η κόμη του, κι αυτός εξαφανίστηκε εντελώς. Γιατί ήταν φαντασία άστρου και όχι άστρο.''

ΡΩΜΑΪΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ,ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΓΡΗΓΟΡΑΣ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΝΕΑ ΣΥΝΟΡΑ-A.A.ΛΙΒΑΝΗ